Sygnałów takich może być mnóstwo, jednak my powinniśmy skupić się na tych najważniejszych. Pomogą nam one w określeniu, czy nasza pociecha choruje na ADHD i czy powinniśmy udać się z nią do lekarza, czy też nie. Należą do nich m.in.: zmiana mimiki i gestykulacji, jak również postawy ciała, wzmożone napięcie mięśni, zaciskanie pięści, wzmożona ruchliwość, zmiana tonu głosu, rozproszenie uwagi, negowanie wszystkiego, złośliwość w zachowaniu. Ponadto należy pamiętać, że agresja nie pojawia się nie wiadomo skąd, dlatego powinniśmy wyodrębnić warunki sprzyjające jej pojawieniu się. Do najczęściej obserwowanych sytuacji, przez które dochodzi do wybuchu agresji możemy zaliczyć np.: zmęczenie, doświadczanie niepowodzeń czy innych narastających przykrości, sytuacje bardzo poruszające emocje (zarówno te przyjemne jak i te nieprzyjemne), które powodują poczucie niesprawiedliwości, lekceważenia. Nie są to czynniki, które szczególnie doprowadzają dzieci z ADHD do szewskiej pasji, ale są to typowe czynniki zewnętrzne, które sprzyjają odczuwaniu silnych emocji, a w szczególności złości. Jeżeli zauważymy, że u dziecka nagromadziło się wiele emocji, wówczas koniecznie musimy je rozładować, np. poprzez wzięcie dziecka na kolana, przytulenie go, włączenie mu relaksującej muzyki, rozśmieszenie itp.
Sygnały alarmowe, jakie wysyła dziecko, które ma ADHD
