Do najbardziej charakterystycznych objawów agresji impulsywnej należą przede wszystkim nagłe niekontrolowane wybuchy, które są często nieadekwatne do siły bodźca. Często zdarza się tak, że nie są one ukierunkowane na osiągnięcie jakiegoś konkretnego celu, jak również nie muszą być związane z zachowaniami aspołecznymi. Agresja impulsywna jest w znacznym stopniu związana z nadpobudliwością organizmu, którą to osoba chora może także skierować przeciwko sobie – wówczas nazywamy to zachowaniami autoagresywnymi. Mówiąc o agresji impulsywnej można się spodziewać zachowań w formie agresji czynnej fizycznej, ale również słownej w stosunku do siebie i innych osób. Musimy pamiętać, że taka agresja może nie dotyczyć ludzi, a przedmiotów (np. rzucanie przedmiotami, uderzanie w ścianę). Często do wyżej wymienionych zachowań chore dziecko dołącza jeszcze krzyk i płacz albo hałasowanie w inny sposób (np. poprzez włączenie bardzo głośnej muzyki). Często zdarza się, że rodzice chorego dziecka nie potrafią sobie poradzić z tym problemem, a co za tym idzie muszą z dzieckiem udać się do specjalisty. Najczęściej dochodzi do takiej wizyty, gdy rodzice nie są w stanie zapewnić samemu dziecku, jak i jego otoczeniu bezpieczeństwa. W innych przypadkach, jeśli dziecko nie ma częstych ataków lub nie są one bardzo niebezpieczne, możemy spróbować samodzielnie zapanować nad impulsywnymi zachowaniami dziecka.
Objawy agresji impulsywnej
