Nadpobudliwość u dzieci – czy to choroba czy złe wychowanie?

Często agresję u dzieci możemy zauważyć na zakupach, kiedy widzimy dzieci podczas ataku furii, które rzucają się na podłogę, krzyczą, biją rodziców, rzucają wszystkim, co się im pod rękę nawinie. Każdy wie, że dziecko, jak każdy inny człowiek, ma prawo do odczuwania złości, zarówno wtedy kiedy jest malutkie, jak również kiedy jest w wieku dojrzewania, jednak nie może demonstrować swojej agresji. Zawsze po ataku agresji pojawia się problem, jak wytłumaczyć dziecku, że tak nie wolno robić. Należy pamiętać, że tłumaczenie i wywody, dlaczego nie można bić innych nic nam nie dadzą, ponieważ dziecko w wieku od roku do 3 lat nie rozumie wszystkiego, a poza tym jego mózg wyłącza się w momencie, kiedy rodzic zaczyna mówić drugie zdanie. Musimy pamiętać, że w pierwszym okresie życia dziecka rodzice muszą ograniczyć się do krótkich zdań, takich jak np.: „Nie wolno!”. Chociaż często i to nie działa, a rodzice, żeby mieć święty spokój, albo żeby nie wstydzić się za swoje pociechy na zakupach, często przystają na jego zachcianki i robią wszystko, żeby tylko dziecko nie rzucało się na podłogę, nie tupało i nie krzyczało. Musimy jednak zdawać sobie sprawę z tego, że nie powinniśmy ulegać dziecku, bowiem, jeśli zrobimy to raz, wówczas dziecko zakoduje sobie, że tak się stało i będzie to wykorzystywać przy kolejnej nadarzającej się okazji.