Uniemożliwienie normalnego życia

Uniemożliwienie normalnego życia

Choroby genetyczne mogą całkowicie uniemożliwić normalną, ludzką egzystencję. Bardzo często objawiają się w sposób, który z jednej strony rzuca się w oczy, z drugiej nie pozwala na zawarcie normalnych kontaktów międzyludzkich. Z tego powodu chorzy często cierpią nie tylko z powodu samej choroby, ale także walczą ze społecznym wykluczeniem. Istnieją pewne przypadki, które pokazują, jak bardzo trudne może być życie. Jednym z nich jest tak zwany człowiek – słoń – mężczyzna, na którego twarzy w wyniku choroby pojawiło się mnóstwo guzów. Jego głowa jest przerażająco zdeformowana, nie ma możliwości uczestniczenia w większości czynności międzyludzkich. Ludzie wyrażają duże współczucie dla niego, jednakże nikt nie jest w stanie okazać tego w sposób bardziej namacalny – dając mu pracę, a już na pewno nie wiążąc się z nim. Ten człowiek, mimo swojego charakteru, budzi postrach wśród dzieci. Z kolei dziecko, które może budzić postrach, to tak zwany chłopiec – ryba – jego skóra pokryta jest zupełnie inną powłoką, niźli w przypadku innych dzieci. Na jego skórze istnieją zgrubienia, które do złudzenia przypominają łuskę rybią. Jak możliwe było wytworzenie tego rodzaju pokrycia? Wszystko to z powodu braku gruczołów potowych na skórze – ciało nie ma jak pozbawiać się ciepła, nie ma porów, z tego powodu kształtują się twarde łuski. To nie tylko mało estetyczne, ale również zdecydowanie utrudniające życie.