Rozpoznanie nadpobudliwości ruchowej u dzieci

Rozpoznanie nadpobudliwości ruchowej u dzieci

Mimo, iż rozpoznanie ADHD jest bardzo ciężkie, albo całkowicie niemożliwe we wczesnym dzieciństwie, to może okazać się, że jeśli przyjrzymy się naszemu małemu dziecku, możemy zauważyć pewne objawy zaburzeń hiperkinetycznych już w okresie noworodkowym i niemowlęcym. Najczęściej pierwszymi osobami, które obserwują niemowlaka, a co za tym idzie zauważają niepokojące sygnały w zachowaniu dziecka są jego opiekunowie, czy to rodzice, czy dziadkowie i najbliższe otoczenie. Jakie możemy zauważyć osiowe objawy ADHD u niemowląt? Pierwszymi zwiastunami, jakie możemy zauważyć są: nadmierna aktywność, gwałtowność zachowań, deficyty uwagi. Jak to stwierdzić? Wiadomo, że niemowlęta są zbyt małe, żeby nie powtarzać popełnianych błędów, np. kiedy dziecko, doskonali umiejętność samodzielnego chodzenia, uderzy się o kant łóżka, nie zakoduje, że następnym razem trzeba je omijać albo stąpać ostrożniej. Niemowlę, nawet jeśli nie jest chore na ADHD, jest w ciągłym ruchu, zarówno w zakresie małej motoryki (żywa gestykulacja i mimika, bezustanne machanie rączkami i nóżkami, szybkie ruchy, dziwne tiki), jak i dużej (szybkie raczkowanie i chodzenie). Rodzice niemowląt, które można podejrzewać o chorowanie na ADHD, skarżą się zazwyczaj na to, że maluszek ma trudności w zasypianiu, często się budzi w ciągu nocy, często z krzykiem, płaczem i wrzaskiem.