Choroba Heinego-Medina

Choroba Heinego-Medina

Chorobą Heinego-Medina nazywamy ostre, nagminne porażenie dziecięce, a głównie polega ono na wirusowym zapaleniu rogów przednich rdzenia kręgowego. Zgodnie z nazwą, choroba ta rozprzestrzenia się jako zakażenie wirusowe, drogą fekalno-oralną. O ile dawniej choroba ta była mocno rozpowszechniona, tak w czasach obecnych jest ona zdecydowanie rzadsza – wszystko to zawdzięczamy wynalezionym szczepionkom. Choroba ta może u różnych ludzi przebiegać w sposób odmienny, a jej postać waha się między łagodną a śmiertelną. W większości przypadków zakażenia poliowirusami przebieg jest praktycznie bezobjawowy. Różne objawy nieswoiste pokazują się wówczas, kiedy do zakażenia dochodzi przy poronieniu. Inne zakażenie, to typ aseptyczny, nazywany inaczej zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych. W tym przypadku samo zakażenie po prostu ustępuje w pewnym czasie i nie ma żadnych powikłań. U 0,1% osób zarażonych zakażenie ma postać porażenną. W przypadku typu rdzeniowego osoba cierpi na porażenia wiotkie kończyn dolnych oraz górnych, w których to z wolna zanikają mięśnie. Inną postacią jest typ opuszkowy, który dotyczy w większości osób dorosłych, oszczędzając przy tym dzieci. Wirus atakuje podstawę mózgu oraz jądra nerwów czaszkowych, a także dwa ośrodki w rdzeniu przedłużonym – ośrodek oddechowy oraz krążenia. W tym wypadku Choroba Heinnego-Medina może stanowić nawet zagrożenie życia. Ostatnim typem jest postać opuszkowo-rdzeniowa.