Lekarz radzi

Rdzeniowy zanik mięśni

Rdzeniowy zanik mięśni

Rdzeniowy zanik mięśni – choroba, której nie życzyłoby się największemu wrogowi. W jej przypadku powoli zanikają nam mięśnie – na początku jesteśmy po prostu słabsi, a później dochodzi do pogłębiającej się niepełnosprawności, a następnie – śmierci. Najgorsze, kiedy choroba tyczy najmłodszych – ciężko pogodzić się z faktem, że już od samego początku nie będziemy mogli prowadzić normalnego życia. Rdzeniowy zanik mięśni u dzieci ma trzy typy. Pierwszy z nich to postać wczesnodziecięca – jej pierwsze objawy widzimy już po narodzinach bądź do 6 miesiąca życia. Niestety, życie nie trwa zbyt długo, dziecko może dożyć maksymalnie dwóch lat. Przez ten czas odczuwa ogólne osłabienie, ma problemy z przełykaniem pokarmu, nie jest w stanie mówić. Z powodu zapalenia płuc dziecko w końcu umiera. Następnie mamy do czynienia z postacią pośrednią. Tutaj objawy pokazują się dopiero przed 18 miesiącem życia. Można dożyć nawet czterdziestki, jako że nasilenie choroby jest zdecydowanie mniej intensywne niż w pierwszym przypadku. Z kolei w ostatnim typie, w postaci młodzieńczej, pierwsze objawy mogą pojawić się na szerokiej rozpiętości. Jest to między 5-15 rokiem życia. Dana osoba ma problemy z chodem, jej mięśnie są osłabione, ciężko także przewidzieć, jak wiele czasu będzie ona jeszcze żyła. Do czterdziestego roku życia chory może się jeszcze samodzielnie poruszać, później może się to okazać raczej niemożliwe.

Inwazyjne metody leczenia

Inwazyjne metody leczenia

Kiedy chorujemy, lekarz stara się dobrać terapię w taki sposób, aby jak najmniej zaszkodzić naszemu organizmowi. Niestety każde leczenie wiąże się z pewnym ryzykiem. Pacjent może zwalczyć chorobę, ale kosztem trwałych lub czasowych skutków ubocznych. W zależności od efektów leczenia, terapie dzielimy na mniej lub bardziej inwazyjne. Ból żołądka to przykładowy problem, który dotyka wielu pacjentów leczonych antybiotykami. Oczywiście dyskomfort ustępuje po kilku dniach, dlatego antybiotykoterapia nie zalicza się do zbyt inwazyjnych metod. W przypadku operacji chirurgicznych sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Każdy zabieg polega na rozległej, agresywnej ingerencji w pracę narządów wewnętrznych. Ciągłość tkanek zostaje poważnie naruszona. Proces gojenia trwa wiele tygodni, a czasem nawet miesięcy. Dlatego chirurg przeprowadza zabieg tylko wówczas, gdy terapia lekami nie daje żadnych szans na wyzdrowienie. Najwięcej operacji wykonuje się na pacjentach z chorobami nowotworowymi oraz przy zaburzeniach pracy układu krwionośnego. Ofiary poważnych wypadków również trafiają na sale operacyjne, głownie w celu przeprowadzenia operacji ortopedycznych. W zabiegach biorą udział tyko i wyłącznie wykwalifikowani chirurdzy, anestezjolodzy oraz pielęgniarki. Podstawą sukcesu jest również odpowiednio wyposażona sala operacyjna. Odpowiedni zespół, miejsce oraz trafnie postawiona diagnoza ratują życie osobom, którym inne metody leczenia nie mogą już pomóc.

Regularne wizyty u lekarza

Regularne wizyty u lekarza

W medycynie(tak jak w wielu innych dziedzinach) obowiązuje zasada, że lepiej zapobiegać problemom niż później z nimi walczyć. Profilaktyka ma ogromne znaczenie w walce o zdrowie i długie życie. Większość chorób, wykrytych w pierwszym stadium rozwoju, można z powodzeniem leczyć. Dlatego już po dwudziestym piątym roku życia warto regularnie odwiedzać gabinet lekarski. Do najważniejszych badań zaliczamy morfologię krwi. Na podstawie wyników lekarz może ocenić ogólną kondycję pacjenta. Kontrola poziomu krwinek oraz cukru dostarcza wiedzy na temat skłonności danej osoby do chorób cywilizacyjnych, takich jak białaczka albo cukrzyca. Bardzo ważnym wskaźnikiem jest stężenie cholesterolu. U osób z nadwagą jest to jeden z najistotniejszych wyników w całym badaniu morfologicznym. Oprócz wizyty u lekarza medycyny rodzinnej, musimy jeszcze pamiętać o kilku specjalistach. Okulista pomoże nam zadbać o wzrok, który z wiekiem ulega stopniowemu pogorszeniu. Panie nie powinny rezygnować z regularnych wizyt u ginekologa w celu wykonania badań cytologicznych. Niezwykle ważna jest również profilaktyka raka piersi. Po czterdziestym roku życia warto zacząć kontrolować poziom hormonów. Niektóre badania możemy wykonać poza gabinetem lekarskim, w zaciszu własnego domu. Za przykład może posłużyć badanie ciśnienia krwi. Starsze osoby bez większych problemów wykonają badanie za pomocą standardowego ciśnieniomierza.

Pleśniawki u dzieci

Pleśniawki u dzieci

Pleśniawki nie są groźne – jednakże mogą być naprawdę uciążliwe, szczególnie dla dziecka. Na jego języku oraz błonach śluzowych pojawia się biały i grudkowaty nalot. Czy powinno to budzić szczególne podejrzenia oraz matczyny niepokój? Sama pleśniawki wywoływane są przez grzyba Candida Albicans. Zmiany chorobowe mają kilka miejsc, w których bardzo chętnie się pojawiają. Może być to w jamie ustnej, na języku oraz na podniebieniu. Na początku są to pojedyncze plamki, które w miarę upływu czasu mają zdolność do zlewania się w jedno. Wówczas tworzą biały kożuch. Pytanie jednak – jakim cudem u dziecka pojawiły się pleśniawki, skoro matka tak bardzo dba o jego zdrowie? Dzieje się tak z tego powodu, że same grzyby mogą być ogólnie obecne w organizmie człowieka. Czasem jednak nie wywołują żadnych zmian i nie dają się łatwo wykryć. W chwili, w której dziecko choruje na coś innego, stosuje się antybiotyki, które mogą zabić ochronna florę bakteryjną w ustach dziecka. Wówczas grzyb, nie mając żadnych naturalnych przeciwników, zaczyna się nadmiernie rozmnażać. Ot, cały sekret białego, dziecięcego nalotu! Grzyby pojawiają się w organizmie dziecka w wyniku porodu. Kiedy się rodzi, drożdżaki od jego matki mogą przejść również do jego organizmu. Z tego powodu biały nalot może tyczyć nie tylko tych dzieci, które mają już kilka lat, ale nawet i noworodki. Choć nie jest to niebezpieczne, to jednak leczenie może wydać się bardzo długotrwałe i uciążliwe.

Wpływ snu na zdrowie człowieka

Wpływ snu na zdrowie człowieka

Przesypiamy prawie jedną trzecią naszego życia. Z wiekiem zapotrzebowanie człowieka na sen zmniejsza się. Najwięcej czasu spędzamy w łóżku jako dzieci i nastolatki. Naukowcy zalecają, żeby młodzież odpoczywała co najmniej dziesięć godzin na dobę. Przeciętny dorosły człowiek śpi około pięciu, sześciu godzin dziennie. Starszym osobom wystarcza pięć godzin snu, aby nabrać sił na kolejny dzień. Oczywiście każdy z nas jest inny. Należy również pamiętać o różnicach pomiędzy mężczyznami a kobietami. Jak dowodzą badania, panie wykazują nieco większe zapotrzebowanie na sen. Dlaczego odpoczynek jest taki ważny dla naszego zdrowia? Lekarze przekonują, że w czasie snu organizm przechodzi całkowitą regenerację. Wszelkiego rodzaju uszkodzenia goją się szybciej, a stany zapalne ustępują. Serce bije wolniej, a poziom hormonów stabilizuje się. Mózg przechodzi w stan zmniejszonej aktywności, ale niektóre jego obszary wciąż czuwają. Dlatego możemy śnić, ale po przebudzeniu zwykle niczego nie pamiętamy. Dzieje się tak, ponieważ świadomość odpowiedzialna za zapamiętywanie zostaje wyłączona. Po dobrze przespanej nocy budzimy się wypoczęci, pełni sił i dobrego humoru. Nasz umysł jest bystry i gotowy do rozwiązywania skomplikowanych problemów. Jesteśmy odporniejsi na stres i rzadziej ulegamy złym nastrojom. Sen pomaga w walce z depresją, lękami i pozostałymi zaburzeniami natury psychicznej. Udowodniono również, że sześć godzin odpoczynku wspomaga odchudzanie i chroni przed nowotworami.

Nabyty Zespół Niedoboru Odporności

Nabyty Zespół Niedoboru Odporności

AIDS jest chorobą ludzi młodych – to oni najczęściej na nią cierpią, nabywając ja w taki a nie inny sposób. Mimo tego, że młodość kojarzona jest ze zdrowiem i wigorem, to również ma ona swoje ciemne strony. AIDS to choroba śmiertelna – jedyne, co może zrobić chory przy pomocy ogólnodostępnych leków, to nieco przedłużyć sobie żywot. Obecnie na całym świecie AIDS wcale nie jest taka rzadka, bowiem żyją miliony osób, zmagających się z wirusem HIV. Jego działanie opiera się na stopniowym niszczeniu układu odpornościowego – dana osoba jest coraz mniej odporna na kolejne choroby i zakażenia, aż w końcu zabić ja może nawet zwykłe, pozornie bezpieczne przeziębienie. Co gorsza, osoby chore na AIDS są znacznie bardziej podatne na to, by zapaść na gruźlicę czy też toksoplazmozę. Na takie choroby chorują nie tylko młodzi, ale i dzieci i osoby starsze. Oczywistym jednak jest, że to właśnie młodzi stanowią największy odsetek osób zakażonych. Sposób przenoszenia choroby jest jednoznacznie związany ze współżyciem płciowym, a to tyczy właśnie młodych osób, aktywnych seksualnie i ryzykownych w swoich zachowaniach. W jaki sposób można się zatem zarazić? Nie tylko uprawiając miłość z chorym, ale także używając narkotyków i wstrzykując je sobie dożylnie zakażoną strzykawką. Czasem nie jest to nawet wina danej osoby – może na przykład wykonać sobie tatuaż bądź kolczyk w gabinecie, który zrobiony jest w sposób mało sterylny.

Regularne badania wzroku

Regularne badania wzroku

Większość ludzi jest z natury wzrokowcami. Oznacza to, że lepiej zapamiętujemy przedmioty oraz wydarzenia, które mieliśmy okazję zobaczyć. O tym, jak bardzo istotny jest zmysł wzroku, przekonują się już kilkuletnie dzieci. W szkole dość szybko wychodzi na jaw, czy dany uczeń preferuje przyswajanie wiedzy z notatek albo woli posłuchać nauczyciela. Oczy są naszym oknem na świat niezależnie od tego, jak lubimy się uczyć albo odpoczywać. Dlatego zasługują na szczególne traktowanie. Warto wypracować sobie zwyczaj regularnego badania wzroku. Koszt badań komputerowych wynosi od pięćdziesięciu do stu złotych. Okulista powinien również sprawdzić ostrość oraz zakres pola widzenia pacjenta. Wszelkie nieprawidłowości wymagają natychmiastowej korekty. Jeszcze kilka lat temu obowiązywało wiele błędnych teorii na temat noszenia okularów albo szkieł kontaktowych. Niektórzy do dzisiaj są przekonani, że noszenie soczewek prowadzi do licznych infekcji, a w ostateczności dochodzi do uszkodzenia oczu. Niezrozumiałym dla okulistów mitem jest pogląd, że okulary rozleniwiają oczy. Warto zaufać specjaliście i zainwestować w korektę wzroku, jeśli zachodzi taka potrzeba. Nowoczesne szkła kontaktowe są na tyle wygodne i bezpieczne, że bez problemu możemy je nosić cały dzień. Zwolennicy tradycyjnych rozwiązań mogą pójść do optyka po modną parę okularów. Oprócz wad wzroku pacjenci miewają problemy z łzawieniem albo wysuszeniem rogówki. Dotyczy to w szczególności osób, które lubią przesiadywać przed komputerem. Specjalne krople zwykle przynoszą ulgę. Płynne leki pomagają również przy leczeniu wirusowych i bakteryjnych zapaleń spojówek.

Nowotwór atakuje konkretny organ

Nowotwór atakuje konkretny organ

Co się dzieje, kiedy nowotwór zaatakuje dany narząd? W jaki sposób może się to objawiać i jak przeciętny zjadacz chleba może się przed tym bronić? Przyjrzyjmy się teraz poszczególnym objawom nowotworów w zależności od objawów, jakie może on wywoływać. Jeżeli mówimy o raku płuc, to na samym początku pojawia się kaszel oraz duszności (podobne objawy, jak w astmie). Od innej choroby płuc nowotwór różni jednak to, że chory pluje krwią i odczuwa znaczny ból w klatce piersiowej, stale cierpi także na kolejne zapalenia płuc. U kobiet najbardziej powszechną formą raka jest nowotwór piersi. Objawia się on wyczuwalnym guzkiem na tej części ciała – piersi stają się bardziej asymetryczne, pojawia się również krwawy wyciek z brodawki sutkowej. Zmianie podlega również sama brodawka – może zostać wciągnięta, a skóra dookoła niej przybiera formę tak zwanej skórki pomarańczowej. Diagnostyczne jest także powiększenie węzłów chłonnych umiejscowionych pod pachą. Innym rakiem jest nowotwór jelita grubego. Można nabrać podejrzeń, jeżeli stolec robi się bardziej krwisty, a wypróżnianie nie jest regularne. Ludzie mają wówczas dyskomfortowe poczucie niepełnego wypróżnienia, często też cierpią na różne bóle brzucha, a ich stolec może nawet przybierać kształt bardziej ołówkowy. Ciężko jest przeoczyć takie zmiany. W przypadku męskiego raka prostaty najgorsza jest trudność w oddawaniu moczu przy jednoczesnym, ciągłym pragnieniu, by to zrobić.

Kiedy dziecko nie może się urodzić

Kiedy dziecko nie może się urodzić

W wyniku poronienia dzieje się to, czego obawia się każda matka – jajo zostaje wydalone na zewnątrz w takim okresie życia, w którym nie będzie ono w stanie samodzielnie dojrzeć ani żyć. Obecnie możliwe jest utrzymanie tak trudnych ciąż, które w dawnym świecie nigdy by nie przetrwały. Poronienia mają tak naprawdę wiele różnych przyczyn. Mogą być to poważne zaburzenia genetyczne płodu – wówczas jest on wydalany, gdyż tak czy tak nie byłoby w stanie przeżyć samodzielnie. Niektóre kobiety ronią ciążę z powodu wad wrodzonych bądź nabytych macicy lub wówczas, kiedy cierpią na choroby zakaźne. Szczególnym zagrożeniem dla ciąży są takie choroby, w których pojawia się równocześnie wysoka gorączka oraz brak odpowiedniej ilości witamin. Są kobiety, które ronią z powodu urazów – nie tylko fizycznych, ale również psychicznych. Ich ciało nie jest wówczas w stanie utrzymać ciąży, samo jest bowiem zbyt słabe. Co świadczy o tym, że kobieta może poronić? Przede wszystkim to, że boli ją podbrzusze (ból może mieć różne nasilenie) oraz okolice części krzyżowej kręgosłupa. Następnie jest plamienie oraz krwawienie z dróg rodnych. Wszystkie te objawy powinny wzbudzić u przyszłej mamy na tyle spore obiekcje, by ta udała się natychmiast po poradę lekarską odnośnie zdrowia jej dziecka. Problemem może być także poród przedwczesny – on jednak obejmuje okres od 24 tygodnia ciąży do końca tygodnia trzydziestego siódmego.

Choroba Heinego-Medina

Choroba Heinego-Medina

Chorobą Heinego-Medina nazywamy ostre, nagminne porażenie dziecięce, a głównie polega ono na wirusowym zapaleniu rogów przednich rdzenia kręgowego. Zgodnie z nazwą, choroba ta rozprzestrzenia się jako zakażenie wirusowe, drogą fekalno-oralną. O ile dawniej choroba ta była mocno rozpowszechniona, tak w czasach obecnych jest ona zdecydowanie rzadsza – wszystko to zawdzięczamy wynalezionym szczepionkom. Choroba ta może u różnych ludzi przebiegać w sposób odmienny, a jej postać waha się między łagodną a śmiertelną. W większości przypadków zakażenia poliowirusami przebieg jest praktycznie bezobjawowy. Różne objawy nieswoiste pokazują się wówczas, kiedy do zakażenia dochodzi przy poronieniu. Inne zakażenie, to typ aseptyczny, nazywany inaczej zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych. W tym przypadku samo zakażenie po prostu ustępuje w pewnym czasie i nie ma żadnych powikłań. U 0,1% osób zarażonych zakażenie ma postać porażenną. W przypadku typu rdzeniowego osoba cierpi na porażenia wiotkie kończyn dolnych oraz górnych, w których to z wolna zanikają mięśnie. Inną postacią jest typ opuszkowy, który dotyczy w większości osób dorosłych, oszczędzając przy tym dzieci. Wirus atakuje podstawę mózgu oraz jądra nerwów czaszkowych, a także dwa ośrodki w rdzeniu przedłużonym – ośrodek oddechowy oraz krążenia. W tym wypadku Choroba Heinnego-Medina może stanowić nawet zagrożenie życia. Ostatnim typem jest postać opuszkowo-rdzeniowa.